آتش و كلمات ( ENGLISH )

فریدون آو در مجموعه 101‌ نام دوباره به ریشه‌های دینی‌اش برمی‌گردد. به 101نام مقدس در دین زرتشت كه همواره با خود اعداد روی نقوش آتش آورده شده است. فریدون آو همواره به نوعی با مسئله اقلیت مذهبی و خانواده درگیر بوده است. زمانی آن را در مجموعه «خطر انقراض» با قوتوكلاژهایی آورد كه از عكس‌های خانوادگی‌اش گلچین شده بودند، زمانی آن را در «كوكب لعل» با نقاشی از دسته‌گل كوكبی كه از مادرش روی میز به جا مانده بود آورد و حالا این درگیری با مذهب خانواده شكل رمز نوشته‌هایی را می‌گیرد كه در نقش آتش گره‌هایی را می‌گشایند.

انگار كه این مجموعه نوعی مراسم آئینی بر مستجاب‌شدن مجموعه‌هایی پیش از این بوده؛ نوعی آئین كه در آن فرخندگی، نوستالژی و شاعرانگی تمام آن مجموعه‌ها را دارد و در عین حال رمزآلودگی مخصوصی دارد كه آن را بردیگران محیط می‌كند.

فریدون آو كه هم‌نسل نقاشانی چون حاجی‌زاده، ابوالقاسم‌سعیدی، زنده‌رودی و محصص‌ها بوده است هم‌اكنون از همه هم‌نسلانش فعال‌تر است چه از نظر كار شخصی و چه از لحاظ كار فرهنگی. مجموعه اخیر او مثل همیشه تركیب مواد روی تصاویری بود كه از بوم پلات گرفته شده بودند و روی آنها خطوطی با رنگ و به شكل تقریبا بی‌نظم آورده شده بود.

از نقطه نظر فرمی شاید آنها را بتوان مجموعه‌ای از «زنده‌رودی» و «تومبلی» دانست كه در سیاق و ذهنیات «آو» به اثری كاملا شخصی بدل شده است. كارهای «آو» را در این مجموعه اگر بخواهیم با زنده‌رودی مقایسه كنیم خیلی جسورانه‌ترند و آن خشكی را كه به آثار زنده‌رودی حالت ماكت می‌دهد، ندارد؛ هرچند شاید مقایسه این دو، كار درستی نباشد و حتی تا حدودی عجیب، ولی مشخصا شباهت‌هایی در مجموعه 101 نام و بعضی آثار زنده‌رودی قابل تشخیص بود؛ شباهت‌هایی كه البته با رمز و راز و اندیشه «آو» به‌كل محو و مثل دودی كه جاودگران در پایان مراسم‌شان به هوا می‌فرستند با طبیعت آثار وی یكی می‌شد.